14-10-2005
Eleven days in Tibet
Tibet is een prachtige provincie met mooie besneeuwde bergtoppen. Vele
indrukwekkende monastaries waar de wierooklucht van afkomt. De straten, die zich
vullen met wandelende ongewassen Tibetanen, die hun gebedsrollen continu
draaiende houden. De kraampjes waar het vlees van yaks in de lucht ligt te
drogen. Tibet, de heilige provincie waar de dag vier seizoenen kent. 's Morgens
winter, 's middags lente en zomer en 's avonds herfst en winter. Tibet ligt op
ongeveer 4000 m. hoogte. De toeristen die we tegenkomen klagen over hoofdpijnen,
hartkloppingen en bloedneuzen. We krijgen vele tips over wennen aan de hoogte.
Wij laten ons niet kennen en denken de hoogte makkelijk aan te kunnen. Dus lopen
we de eerste dag, de vele trappen op in het Yakhotel om te genieten van een mooi
uitzicht op de Potala. Wij dachten erg stoer te zijn, maar ook wij voelen de
eerste verschijnselen opkomen; hartkloppingen, hoofdpijnen en inderdaad lichte
bloedneuzen. Zijn we dan toch niet zo stoer als we dachten? Het gevolg is dat we
twee dagen nodig hebben om aan de hoogte te wennen.
De straten in Lhasa vullen zich dagelijks met pelgrims, die typische Tibetaanse
kleren dragen. Er zijn twee pelgrimroutes die ons leiden naar de Jokhang en
naar de geheimzinnige straten door de Barkhor area. De Jokhang is voor de
Tibetanen, het religieuze centrum van het Tibetaanse Boeddhisme. De gebedsrollen
blijven de hele dag draaiende en de Tibetaanse pelgrims neurien Boeddhistische
mantra's. De pelgrims verzamelen zich ook bij de Potala, het vroegere
regeringsgebouw van de Dalai Lama. Tijdens de culturele revolutie hebben de
Chinezen de Potala geprobeerd te vernietigen. Het is heel ironisch om te zien
hoe Chinese toeristen verwondelijk naar de Potala kijken. Zeker omdat hun
voorouders zo hun best hebben gedaan dit gebouw te vernietigen.
Wie kent de film niet van Eddie Murphy; 'The Golden Child', waarin hij naar
Tibet afreist, op zoek naar "the knife...." Degene die dacht dat deze film geen
werkelijkheid is, moet dan echt even naar Tibet komen. We brengen tijdens ons
verblijf een bezoekje aan drie tempels; Sera monastery, Drepung monastery en
Nechung monastery. In de Sera monastery verzamelen zich vele Tibetanen, die een
viering bijwonen. Wat we in deze monastery hebben gezien, komt overeen met de
film 'the Golden child'. We mogen deelnemen aan een bijeenkomst van biddende
Boeddhistische monniken, gekleed in rode gewaden met gele caps op hun hoofden.
Ze neurien continu verschillende mantra's op. We worden ingezegend door de
geestelijke leider van de Sera monastery. De monastaries laten een diepe indruk
op ons achter. De geur van wierook, de mantra's en de muziek zullen we niet meer
vergeten.
In de Norbulingka, zien we de verblijfplaats, de Summer Palace van de Dalai
Lama's. De Dalai Lama is verbannen door de Chinezen en woont nu in Dharamsalam
in India. Lhasa kent ontzettend veel monastaries, waar vele gebedsvlaggen te
zien zijn. We kunnen hier eeuwig blijven, maar willen ook graag de rest van
Tibet zien.
Met onze Zwitserse vrienden; Christine en Stevan vertrekken we voor een
vierdaagse trek richting de Nepalese grens. Een trek waarin we rijden met een
jeep, maar ook vele wandeltreks maken door het Tibetaanse landschap. Onze eerste
overnachting van onze vierdaagse trek is in Shigatse. Hier bezoeken we de
Tashilhunpo Monastry. Een belangrijke monastery waar de Panchan Lama zijn
regeringszetel had. We zijn geschokt als we midden op de straat een vrouw haar
broek naar beneden zien doen, om een grote boodschap achter te laten voor het
langslopende publiek. Tja als je nodig moet, dan moet je he...
De tocht van onze tweede dag brengt ons langs bergen en watervallen. Daar zien
we vele ongerepte velden met grazende yaks, koeien en schapen. We zien ook vele
dieren, die alleen in de bergen leven zoals sneeuwkippen en sneeuwherten. Onze
tweede overnachting is in Shegar, waar weinig te zien is. Hier kopen we onze
toegangskaarten voor het Mount Everest basecamp. Een hoogtepunt van onze reis
die ons leidt naar 5200 m hoogte.
De dag erna zijn we vroeg opgestaan om naar het Mount Everest basecamp te gaan.
Het was vreselijk koud. Gelukkig waren we goed en dik gekleed. En ja, we hebben
het Mount Everest basecamp gehaald. Ondanks het te gekke uitzicht vanaf de Mount
Everest, dachten we een groot expeditecentrum te verwachten. Dit was helaas niet
te zien, maar wel wat tentjes met Tibetanen die ons graag wat te eten en drinken
wilden verkopen. We besluiten weer gauw naar beneden te gaan.
Onze chaufeur brengt ons naar de laatste plaats om te overnachten; Old Tingri. De weg van het Mount Everest basecamp naar Old Tingri, is niet echt een weg. We reden door plassen water, over losliggende stenen en verschillende beekjes. De ontzettende oude jeep ging op en neer en wij dus ook. Met pech onderweg hebben we nog even gedacht, dat we in the middle of no where zouden moeten overnachten, maar onze 20- jarige chauffeur, die heeft het probleem wel even gefikst. Een bijzondere Tibetaan, die van Hindoestaanse muziek houdt en een hekel aan de Chinezen heeft. De Chinese regering heeft de Tibetanen verboden om een foto van de Dalai Lama bij zich te hebben. Het gevolg is dat vele Tibetanen een hekel hebben aan de Chinezen. Onze chauffeur brengt ons, na een wilde reis door Tibet veilig aan de grens van Nepal. Hier start een nieuw avontuur.....
